Op 22 januari 2017 overleed in Bilthoven Adriana Margaretha van der Eng-Liedmeier, op de dag af 102 jaar oud. Een uitgebreide necrologie in Trouw door Rob Velthuis schetst Jeannes lange, bevlogen leven. Hij baseert zich daarbij onder andere op het uitgebreide interview dat Nadja Louwerse met Jeanne hield en dat in nummer 50, oktober 2008 van het Tijdschrift voor Slavische Literatuur werd gepubliceerd.

Jeanne van der Eng was in 1971 mede-oprichtster van de sectie Russisch van Levende Talen. Tot 1975 bleef zij voorzitter van de jonge sectie. Russisch was op de middelbare school na de invoering van de Mammoetwet een nieuw vak geworden. Er moest lesmateriaal ontwikkeld worden, lesplannen ontworpen en er moesten toetsen komen. Hierdoor had de sectie Russisch van meet af aan een belangrijke, drukke taak. De sectie fungeerde ook als ontmoetingsplek voor de docenten die verspreid over het land Russisch doceerden en er werden in tweewekelijkse vakdidactische bijeenkomsten veel materialen, toetsen en ideeën uitgewisseld. Jeanne wist dag- en avondschooldocenten als geen ander te enthousiasmeren.

In 1980 werd Jeanne 65. Om haar te eren publiceerde het Slavisch Seminarium bij haar pensionering een festschrift Vos’mi na radost’: to honour Jeanne van der Eng-Liedmeier, onder redactie van Ben Amsenga, Jan Pama en Willem Weststeijn. Maar Jeanne ging geenszins met pensioen. Zij maakte nog diverse reizen naar de Sovjetunie, was tot kort geleden nauw betrokken bij het Tijdschrift voor Slavische Literatuur en zat in de jury van de Aleida Schotprijs.

Leden van de sectie die Jeanne persoonlijk gekend hebben, herinneren zich haar enorme kennis, inzicht en enthousiasme.